Hospicjum św. Łazarza (Towarzystwo Przyjaciół Chorych "Hospicjum im. św. Łazarza") - Kraków

Tomasz ?.

Wspaniali ludzie. Pełni empatii, wsparcia i ludzkiej życzliwości. Od wielu lat ja i moja rodzina przekazujemy swoje 1,5% podatku na rzecz Hospicjum. Mój Tata uzyskał wiele wsparcia od Hospicjum w swoich ostatnich chwilach. Łącznie z wymianą koncentratora o 4 nad ranem. W imieniu swoim i całej mojej Rodziny chciałem powiedzieć dziękuje.

Przemysław I.

Wspaniałe miejsce, moim zdaniem gdyby każdy człowiek przepracował tu 1 dzień świat stał by się lepszym miejscem. Uczy pokory i szacunku do drugiego człowieka.

Paweł G.

Poznaliśmy wspaniałych ludzi, wspierających i z ogromnym sercem podczas opieki tzw. Hospicjum Domowego. Ale mieliśmy też okazję podejrzeć jak wygląda praca Hospicjum Stacjonarnego i tyle ciepła, zaangażowania, empatii ile dają pracownicy i wolontariusze , kompletnie przerosło nasze wyobrażenie. Trzymamy kciuki za Państwa i podopiecznych, wykonujecie wspaniałą pracę. Wszystkich zachęcam do wspierania Hospicjum aby chorym zapewnić najlepsze z możliwych warunki życia w trudnych momentach swojego życia. Dziękujemy!

Andrzej S.

Mama przebywała w hospicjum niespełna rok. Przez ten czas poznałem cały personel i jestem pod ogromnym wrażeniem tego jak wiele dobrego robią ci ludzie. Mama była otoczona wspaniałą opieką, której nie byliśmy w stanie zapewnić jej w domu. A praca jest bardzo trudna i wymagająca zarówno fizycznie jak i psychicznie. Jeśli ktoś nie ma możliwości zapewnienia opieki domowej z różnych powodów to jak najbardziej polecam Hospicjum św. Łazarza.

Minerwa W.

Dziesięć na pięć. Przedsionek nieba - czasem pełen cierpienia, ale zawsze pod opieką dobrych aniołów. Dziękuję Wszystkim, dzięki którym ostatnie dwa miesiące życia mojej Mamy były spokojne i pozbawione bólu. Kiedy nie można już zrobić nic, tutaj robi się wszystko co się da, żeby człowiek mógł odejść godnie i otoczony troską.

Krzysztof J.

Według mnie profesjonalna opieka na najwyższym poziomie.

Tata trafił do hospicjum ze szpitala Rydygiera w Krakowie. W szpitalu nikt nie miał dla niego czasu. Panie mówiły, że za chwilę przyjdą, a nie pojawiały się przez następne 3 godziny. W efekcie chorzy moczyli się i miały jeszcze więcej roboty... Po wyjściu ze szpitala tata nie był w stanie ustać na nogach :/

W hospicjum nikt się nigdzie nie spieszył. Można było spokojnie porozmawiać z personelem. Obiady zawsze były smaczne, bo hospicjum ma lokalną kuchnię z "domowym jedzeniem". Objęcie troską przywróciło siły tacie. Tata oczywiście chciał wrócić do domu, ale to nie było możliwe w jego stanie zdrowia.

Początkowo nie chciał trafić do hospicjum, ale gdy się już tu znalazł, to jego stan zdrowia i umysłu bardzo się poprawił. Rehabilitanci zadbali o to, aby wzmocnić jego nogi tak, by mógł sam dotrzeć do sąsiednich pomieszczeń.

Tata miał problemy z oddychaniem i zapewniono mu przenośny koncentrator tlenu, aby mógł się swobodnie przemieszczać. Dzięki temu mogliśmy porozmawiać na korytarzu w większym gronie, nie zabierając tlenu współlokatorom 🙂

Rozmowa, odwiedziny bliskich i leki podtrzymywały tatę w tak dobrym stanie i nastroju, że snuł wizje rychłego powrotu do mieszkania. Nadzieja i cel w życiu są bardzo ważne dla zdrowia psychicznego. Dobrze było go widzieć takiego rozpromienionego, rozmownego, a nie przygnębionego bezsilnością.

Tata był bardzo zadowolony z pobytu hospicjum. Atmosfera w ośrodku jest bardzo serdeczna.

Personel jest więcej niż kompletny i zapewnia dostęp do specjalistów różnej maści: od kucharek, dietetyków i farmaceutów przez pielęgniarki, lekarzy i fizjoterapeuci po psychologów czy kapelana.

Dodatkowo są przeszkoleni wolontariusze, z którymi można chociażby porozmawiać.

Nie rozumiem negatywnych komentarzy w kierunku hospicjum.
Z mojej perspektywy trudno mi sobie wyobrazić lepszą opiekę na ostatnie 2 miesiące życia mojego taty.

Magda L.

Jestem pod ogromnym wrażeniem tego wyjątkowego miejsca które jest pełne empatii .Cudowni ludzie... , opieka i troska o chorego i rodzinę widoczne na każdym kroku
Dziękujemy za opiekę oraz towarzyszenie naszej Mamie w tym trudnym dla niej czasie do ostatnich chwil...🥺♥️

Anna M.

To cudowne miejsce gdzie wszyscy są bardzo życzliwi. Lekarze to ideały, ludzie którzy nie pomylili kierunków studiów, pełni miłości i troski a szczególnie cudowna jest Pani Doktor Dorotka.O takich lekarzach marzą wszyscy pacjenci i szkoda że można ich spotkać tylko w ciężkiej chorobie. Pani Basia i Pani Madzia zajmujące się rehabilitacją pacjentów to wspaniałe o wyjątkowej wrażliwości osoby. Chorzy nigdy nie będą mieli takiej opieki w domu choć wiadomo że każdy woli być wśród najbliższych ale tylko wtedy kiedy oni potrafią i mogą zapewnić właściwą opiekę. Nie wszyscy chyba wiedzą że w hospicjum przebywają też osoby które są samodzielne, chodzące , nawet wychodzące do domu na przepustki co jest wielkim zaskoczeniem gdyż to miejsce kojarzy się tylko z obłożnie chorymi . Życie jest śmiertelną chorobą , często bardzo bolesną , dobrze że są takie miejsca które niosą pomoc potrzebującym i rodzinie bo ludzie nie powinni cierpieć. Bardzo dziękuję wszystkim za opiekę i ciepło jakie otrzymał mój mąż w czasie pobytu.