Kościół pw. św. Marcina (Sióstr Franciszkanek Służebnic Krzyża) - Warszawa

Teo Teus

Kościół został ufundowany wraz z klasztorem augustianów w II połowie XIV stulecia. W XVII wieku odbywały się w nim sejmiki generalne oraz sejmiki relacyjne województwa mazowieckiego. W 1695 roku sejmikująca szlachta sprofanowała świątynię rozlewem krwi, w wyniku czego musiała być ona ponownie wyświęcona. W XVIII wieku kościół został przebudowany zyskując nową, barokową fasadę. Zniszczony w 1944 roku został po wojnie odbudowany. Jego wnętrze jest jednak w dużej mierze współczesne. W 1965 roku świątynia wraz z dzwonnicą i klasztorem została wpisana do rejestru zabytków.

Waldemar Kątny

Piękna, późnobarokowa architektura kościoła, zbudowanego około 1356 roku. W roku 1939 kościół uległ uszkodzeniu a 1944 został zniszczony w wyniku walk podczas Powstania Warszawskiego. Odbudowę kościoła rozpoczęto w roku 1945 a zakończono w 1955

Bartosz Perzyński

Klimatyczny kościół, nietypowa lokalizacja organów, jak dla mnie na plus 🙂

Sintra P

Kościół dosyć skromny, nowoczesny, ale ma swój klimat. Od lat 70 tych XX wieku oraz w latach 80 tych stanu wojennego udzielana byłą tu pomoc dla rodzin internowanych. Sam budynek jest mega zabytkowy, bo z XIV wieku.

The church is quite modest, modern, but has its own atmosphere. From the 70s of the twentieth century and in the 80s of martial law, help was provided here for interned families. The building itself is very historic, because it dates back to the 14th century.

Rafał Dąbkowski

Bardzo klimatyczne miejsce. Nieco ukryty kościół przy którym posługują siostry Franciszkanki Służebnice Krzyża (te z Lasek) opiekujące się niewidomymi i ociemniałymi.

Kamil Sadowski

Bardzo ładny kościół, miejsce na te innych spokojne, emanujące pokorą i skromnością.

Con Fuoco

Chyba nie mogę nosić telefonu do kościoła, bo jak się zacznie opiłowywanie katolików to mnie od razu znajdą

Witek Kasprzak

Ufundowany wraz z klasztorem Augustianów w 1353 roku. Papież Innocenty VI wydał 5 lipca 1356 r księciu Ziemowitowi III i jego żonie Eufemii przywilej sprowadzenia na Mazowsze Augustianów. Ziemowit obiecał wybudować trzy klasztory: w Rawie, Warszawie i Ciechanowie.Tak więc data wybudowania kościoła, 1353 r, może być nieścisła. W przywileju papieskim są też wymienione nazwy kościołów. Warszawski miał być pod wezwaniem Świętego Ducha, św. Marcina i św. Doroty.
Otrzymawszy bullę papieską, książę kościół wymurował w postaci krzyża. Po obudwu zaś jego bokach postawił kaplice: po prawej ze strony Ewangielii ś-go. Ducha, po lewej ś-tej Doroty. Kaplica ś-go Ducha służyła jako przedsionek kościołowi: obok niej książę wzniósł zakrystyją. Klasztor wybudował na południe, a od przedsionka zakreślił cmentarz dla chowania zmarłych. Przez cmentarz także wchodziło się do kościoła. Z tyłu poza temi zabudowaniami zostawił pole na ogród. Fundusz był na utrzymanie dwunastu księży. Oddawszy potem kościół augustyjanom, podarował im jeszcze książę do wielkiego ołtarza obraz przeniesienia Najświętszej Panny, który potem zasłynął cudami.