Kościół św. Franciszka Serafickiego - Poznań

Tytus

Piękna barokowa budowla, budowana pod pieczą najpierw Krzysztofa Bonadury starszego, a później Jerzego Catenazziego w latach 1658-1668, chociaż obecna elewacja i wieże powstały w latach 1730-1736.

Większy z dwóch kościołów na Placu Bernardyńskim i w przeciwieństwie do swojego mniejszego sąsiada, wiernie odbudowany po kompletnym zniszczeniu na wojnie.

Warto wejść tu szczególnie w grudniu, bo wtedy można tu zobaczyć potężną szopkę bożonarodzeniową, jedną z największych w Europie

Łukasz K. (.

Jak co roku szopka na wysokim poziomie👍

Henryk S.

Piękny kościół zachowujący wspaniałą tradycję chrześcijańską.
Polecam chociażby obejżenie szopki bożonarodzeniowej. Jej wielkość jest także szczególną zaletą tych ograniczonych czasów. Ograniczonych w hołubieniu tradycji chrześcijańskiej. Gdy się ogląda to dzieło, to nie dziwne, że jest największą w Polsce szopką. Nie jest też dziwne, że prawdopodobnie największą też i w Europie.
Warto pokazać dzieciom i wytłumaczyć wyraz jej tresci w dziele odkupienia człowieka i narodów.
Bardzo polecam

Marcin G.

Kościół w samym centrum Poznania z charakterystycznymi wieżami. Słynie między innymi z niesamowitej szopki Bożonarodzeniowej, która jest niesamowita. Ruchome elementy i bogate ozdoby. Warto poświecić kilka minut i zobaczyć to miejsce. Tym bardziej, że to "rzut beretem" od Starego Rynku.

Ryodso

Śliczny kościół, zarówno w środku jak i na zewnątrz.

Jacek G.

Jeden z piękniejszych kościołów w naszym mieście (Poznań). Wartny jest obejrzenia zwłaszcza w okresie Świąt Bożego Narodzenia. Ze względu na bardzo oryginalny wystrój, jakim jest dekoracja nawiązująca do bożonarodzeniowej szopki, będzie podobał się zarówno dzieciom jak i dorosłym. A i o chwilę skupienia w takim otoczeniu i atmosferze nie trudno.

Joanna

5.03.25
W internecie było że dziś msza o 16.00 (środa popielcowa).
Niestety, nie było mszy...
Kilkoro ludzi się zawiodło.
Jak się już ma stronę w int,to dobrze by było ją aktualizować...

Tomasz M.

Jednonawowa świątynia, o wydłużonym, niższym prezbiterium które zamyka prosta ściana. Od południa przylega zachowana kaplica Matki Boskiej Loretańskiej z XVIII wieku w której znajduje się renesansowy domek loretański pierwotnie znajdujący się w nawie głównej, zaś od północy zabudowania klasztorne. Z zewnątrz uwagę przykuwa bogata, barokowa fasada z dwiema wieżami, które wieńczą wspaniałe hełmy mające po 29 m wysokości projektu Jana Adama Stiera.
Pomiędzy pilastrami i gzymsami znajdują się nisze z figurami świętych franciszkańskich z około 1730 roku dłuta Franciszka Domsburgera.