Kościół Świętej Trójcy i św. Klary - Stary Sącz

Kościół Świętej Trójcy i św. Klary - to jest miejscowość, którą należy odwiedzić, jeśli jestes w Starym Sączu.

Kościół Świętej Trójcy i św. Klary znajduje się w centrum miasta, na Placu Świętej Kingi 1. Jest to kościół katolicki, który zwraca na siebie uwagę swoją historią i pięknem architektonicznym.

Kościół został zbudowany w XV wieku i jest jednym z najstarszych kościołów w regionie. Jest on również miejscem, w którym można podziwiać piękne witraże i ołtarze. W kościele znajduje się również grobowiec św. Kingi, która jest patronką miasta.

Innym atutem kościoła jest jego dostępność dla osób na wózkach. Kościół ma parking dostępny dla osób z niepełnosprawnościami ruchowymi oraz wejście dostosowane do ich potrzeb.

Na stronie internetowej Kościoła Świętej Trójcy i św. Klary http://www.travelin.pl/atrakcja-turystyczna/kosciol-sw-trojcy-i-sw-klary-w-starym-saczu można znaleźć więcej informacji na temat godzin otwarcia i aktualnych wydarzeń.

Na Google My Business firma ma 67 recenzji, a średnia ocena wynosi 4.8/5. Recenzje wskazują, że kościół jest miejscem, które zawsze warto odwiedzić, a jego piękno i historia są naprawdę imponujące.

W sumie, jeśli szukasz miejsca, w którym możesz podziwiać piękno architektury, historię i kulturę, Kościół Świętej Trójcy i św. Klary jest idealnym wyborem. Zaleca się odwiedzenie tej miejscowości i skorzystanie z oferowanych usług. Nie pozostawia to nikogo obojętnym i jest to doświadczenie, które na długo zapamiętasz. Nie zapomnij odwiedzić strony internetowej i zapoznać się z aktualnymi informacjami.

Recenzje dla Kościół Świętej Trójcy i św. Klary

Jerzy Z

5/5

Piękne miejsce związane ze św. Kingą, trzeba zobaczyć i pomodlić się.

Grzegorz R.

5/5

Klasztor klarysek w Starym Sączu znajdujący się przy pl. św. Kingi 1 oddalony od rynku około 300 metrów.
Klasztor ufundowała w 1280 św. Kinga − księżna krakowsko-sandomierska, wdowa po Bolesławie V Wstydliwym
W obrębie klasztoru znajduje się muzeum, w którym zgromadzone są pamiątki związane z postacią fundatorki Klarysek – Św. Kingi oraz zbiory sztuki sakralnej.

Gosia Lazorko-Janska

5/5

Kościół pw.Trójcy Świetej, datowany na po­czą­tek XIVw.jest najstarszą murowaną częścią zespołu klasztornego Klarysek w Starym Sączu. Jeszcze starsza jest część pre­zbi­te­rial­na tej świątynii, któ­ra wg źródeł po­wsta­ła w XIIIw. Mogą to potwierdzać elemen­ty ka­mie­niar­ki oraz późnoromańskie ry­ty za­cho­wa­ne na jed­nej ze ścian. Bu­dow­la ta skła­da się z sze­ro­kie­go chóru, po­dzie­lo­nej na dwa przę­sła krótkiej nawy oraz węż­sze­go od niej, za­koń­czo­ne­go półokrągło prezbiterium. Na­wa i chór za­my­ka skle­pie­nie krzy­żo­wo-że­bro­we.
­wystrój wnętrza i wyposażenie barokowe z XVIIw. Zwracają uwagę po­li­chro­mie przed­sta­wia­ją­ce po­sta­cie św. Woj­cie­cha, św. Stani­sła­wa i św. Kin­gi, oł­ta­rze ozdo­bio­ne obrazami Jo­ha­ne­sa Brow­na z bo­ga­tą de­ko­ra­cją rzeź­biar­ską Bal­ta­za­ra Fon­ta­ny, prowadzą­ce do za­kry­stii drzwi z ma­lo­wa­ny­mi sce­na­mi z ży­cia św. Kin­gi i Bo­le­sła­wa Wsty­dli­we­go, ba­ro­ko­wa am­bo­na przed­sta­wia­ją­ca drze­wo ge­ne­alo­gicz­ne Je­zu­sa i je­go mat­ki (tzw. drze­wo Jes­se­go). Do południo­wej ścia­ny ko­ścio­ła przy­le­ga kapluca św. Kingi (z XIVw.)z ba­ro­ko­wym ołta­rzem, w któ­rym umieszczono  drew­na fi­gu­rę św.Kingi oraz relikwiarz z jej relikwiami.Od zachodu do nawy i chóru przy­le­ga dwu­kon­dyg­na­cyj­ny kor­pus, którego gór­ną część zaj­mu­je oratorium zakonne, a w dol­nej zaś mie­ści się zakrystia - dawny kapitularz. Od­dzie­lo­ny przed­sion­kiem od na­wy ka­pi­tu­larz za­kon­ny ma for­mę nie­wiel­kiej ha­li na­kry­tej skle­pie­niem że­bro­wym zło­żo­nym z czte­rech przę­seł roz­pię­tych wo­kół cen­tral­ne­go, ośmiobocz­ne­go fi­la­ru. Przy wejściu, obok gotyckiego, ostrołucznego portalu widać XIVw.ktopielnicę. Całość bogata w formę i cenna artystyczne.

Andrzej Trzmiel

5/5

Piękny kościół na terenie klasztoru.

Miszczo Miszczo

5/5

Kościół gotycki o wystroju barokowym.

Stan Buczek

5/5

Przede wszystkim wspaniała ambona. Kościół z pozoru nieduży, ale wnętrze dość przestronne

Jarosław Ciszek

5/5

Piękne sanktuarium. Kawał historii i miejsce omodlone przez pokolenia.

Jerzy Bogusław Bieliński

5/5

Kościół pod wezwaniem Świętej Trójcy jest budowla orientowana. Świątynia posiada wydłużony, pięcioprzęsłowy korpus i krótkie jednoprzęsłowe prezbiterium, niższe i węższe od nawy zamknięte trójboczną absydą. Manierystyczny szczyt zachodni kościoła, podzielony jest czterema pilastrami na trzy pola. Ujmują go po bokach okuciowe gzymsy w formie wolut ze ślimacznicami oraz obeliskowe pinakle. Pole środkowe zajmuje płytka nisza sklepiona półokrągło wypełniona płaskorzeźbą Trójcy Świętej, natomiast w niszach na flankach umieszczone są pełnoplastyczne posągi św. Kingi i Bolesława Wstydliwego. W łukowo wygiętym i przerwanym na wzór barokowy naczółku umieszczony jest owalny kartusz z monogramem Chrystusa IHS – przypominający herb zakonu Jezuitow. Inicjał otacza płomienista gloria, pod nim znajdują się zaś trzy gwoździe – symbol męki Chrystusa, a także krzyżyk nad literą H. W tympanonie dekorowanym płonącymi pochodniami, metalowy krzyż o trójlistnie zakończonych ramionach. W kalenicy korpusu wznosi się wysmukła, późnobarokowa sygnaturka z 1777, której autorstwo przypisuje się Franciszkowi Placidiemu, wybitnemu włoskiemu architektowi. Sygnaturka ozdobiona koroną książęcą i krzyżem na kuli jest niezwykłym dziełem artystycznego kowalstwa i odlewnictwa, została wykonana z miedzianej i mosiężnej blachy i po części odlana z metalu i jest darem ksieni Psurskiej. W prezbiterium znajdują się trzy ołtarze. W głębi znajduje się ołtarz główny, a po jego bokach, niejako jak skrzydła tryptyku, dwa boczne umieszczone ukośnie. Są dziełem włoskiego artysty Baltazara Fontany; wykonane zostały w latach, do ich powstania wykorzystano czarny marmur marmoryzowane drewno oraz stiuk. Wewnątrz kościoła na szczególną uwagę zasługują polichromie, historię których możemy prześledzić dzięki przeprowadzonym ostatnim pracom konserwatorskim. Polichromia ta przykryła zapewne wcześniejszą średniowieczną, jednak kilkanaście lat później, w latach 1697–1699, została przemalowana przez innych malarzy związanych z pracownią Włocha Baltazara Fontany. W związku z przebudową zachodniego szczytu oraz z licznymi pożarami w drugiej połowie XVIII w. tamtejszy wystrój malarski uległ zniszczeniu. Do powstania nowej dekoracji przyczynił się w 1776 r. Feliks Deryssarz. Sklepienie krzyżowo-żebrowe nad nawą, pokrywa polichromia dekorowana motywami roślinnymi w które wpisane zostały postacie świętych i błogosławionych, m.in.: św., Antoniego, bł. Salomei, św. Franciszka i św. Klary św. Kingi, św. Kazimierza. Bardzo ciekawym i unikatowym zabytkiem znajdującym się po lewej stronie nawy jest ambona z 1671 r. wyrzeźbiona w formie drzewa, ukazująca genealogię Jezusa i jego Matki, tzw. Drzewo Jessego. U podstawy ambony leży naturalnej wielkości postać Jessego, ojca króla Dawida, z którego piersi wyrastają dwie gałęzie winorośli. Na kiściach winogron umieszczono dwanaście figur królów izraelskich. Na szczycie znajduje się Matka Boska z Dzieciątkiem z berłem, stojąca na kuli ziemskiej opasanej przez węża.